نقش پدر و مادر در تربیت فرزند_الگو پذیری کودکان از والدین
موارد زیر نمونه هایی از راه های تربیت کودک پسر می باشد که با رعایت آن ها می توان یک پسر اجتماعی و موفق داشت. معمولا بازی هایی که پسرها با همسالان خود انجام می دهند خشن می باشد. این ویژگی ها حساسیت تربیت پسر را برای والدین زیاد می کند. در این مقاله راه هایی که برای تربیت فرزند پسر وجود دارد را بررسی می کنیم.
گاهی از مسئولیت فرزند پروری خود فاصله بگیرید و زمانی را به کارهایی اختصاص دهید که شمارا در مقام یک انسان( یا زوج ) خوشحال می‌کند. کودکان وقتی خود را از دریچه‌ی چشم پدر و مادر می‌بینند، درک و شناخت بهتری نسبت به دنیای پیرامون پیدا میکنند. کودکان لحن صدا، زبان بدن و احساسات والدین خود را درک میکنند. حرف‌ها و کارهای شما در مقام پدر و مادر، بیش از هر چیز دیگر، در رشد و تقویت عزت نفس و اعتماد به نفس کودکان مؤثر است. وقتی صحبت از نقش خانواده در تربیت فرزندان به میان می آید، گاهی اوقات می توان احساس کرد که پدرها در رتبه دوم قرار دارند.
سنی که در آن بچه‌ها روند تعامل با محیطشان سیر صعودی می‌گیرد و کم کم یاد می‌گیرند حرف بزنند، راه بروند و در مسیر استقلال قدم بردارند و بخشی از نیازهایشان را خودشان بر طرف کنند. برای همین سیاست‌های تربیتی ما در این سال‌ها مهم است و باید بر اساس اصول طوری فرزندمان را تربیت کنیم که بتواند راحت‌تر وارد اجتماع شود. در این کتاب توضیح داده شده که در این بازه سنی نیازهای کودک چیست و چگونه باید با او رفتار کنیم.
چند قانون اساسی تربیت فرزند برای مادران
هدف از نظم و ترتیب این است که به کودکان در انتخاب رفتارهای قابل قبول و یادگیری کنترل خود، کمک می کند. آنها ممکن است محدودیت هایی را که شما برای آنها تعیین کرده اید آزمایش کنند، اما آن ها در بزرگسالی به یک فرد مسئولیت پذیر تبدیل می شوند. در اینجا 9 نکته در مورد تربیت کودکان آورده شده است که می تواند به شما کمک کند به عنوان والدین احساس رضایت بیشتری داشته باشید. توجه به نیازها و علایق شخصی خود، شمارا خودخواه نمی‌کند بلکه نشانه آن است که به سلامت روانی و جسمی خود اهمیت می‌دهید و این یک الگوی رفتاری ارزشمند و مهم در ذهن کودکان باقی خواهد ماند.
به همین دلیل توصیه می شود به نیازهای فرزند در این دوران توجه شود. این نیازها حتی می تواند یک ارتباط موثر و مناسب با جنس مخالف باشد. البته این موضوع به این معنا نیست که یک نوجوان اجازه دارد تا با اطلاع خانواده به بی بند و باری بپردازد. اغلب والدین از سرکش شدن فرزند نوجوان خود شکایت دارند در واقع این یکی از مشکلات دوران بلوغ پسران است.
و به کودک خود هم آموزش دهند تا در مواقع عصبانیت از آن استفاده کنند. به عنوان مثال، اگر کودک شما یک لیوان آبمیوه را روی فرش می ریزد، از او بخواهید حوله ای بیاورد و به شما کمک کند تا آن را تمیز کنید. هنگامی که آنها را در حال انجام یک کار خوب می بینید به آنها یک هدیه کوچک به عنوان پاداش بدهید.
توجه داشته باشید انجام دادن رفتارهای ساده ای مانند سلام کردن به فرزندتان در بدو ورود به خانه و صدا زدن او با صفات پسندیده می تواند تاثیر بسیاری بر روی پرورش عزت نفس کودک داشته باشد. آیا می دانید یکی از بزرگ ترین لطف هایی که می توانید در حق فرزند خود انجام دهید، پرورش مهارت همدلی در او می باشد؟! بنابراین پرورش همدلی را به عنوان یکی از مهم ترین نکات تربیتی در نظر بگیرید. روابطی که بر مبنای محبت باشند، به طور خودکار تاثیر گذار هستند بدون اینکه هدف از این روابط تاثیرگذاری باشد.
در صورتی ضرورت و اهمّیّت تربیت فرزندان محقّق خواهد شد که ما در مسیر تربیت قوی و مستحکم و صحیح و درست قدم برداریم. چرا تربیت اهمّیّت داشت؟ اوّلاً برای خود متربّی و فرزندان ما آثار فردی داشت. امّا سومین مورد از آثار تربیت برای جامعه‌ای است که انسان در آن می‌خواهد زندگی کند. اگر در این مسیر با این سه شاخصۀ مهم و این اصل مهمی که عرض کردیم حرکت کنیم، می‌توانیم فرزندانی تربیت کنیم که آنها اوّلاً آرامش را برای خود به ارمغان بیاورند و دوماً آرامش را برای ما پدران و مادران به ارمغان بیاورند. چون می‌دانید یکی از نیازهایی که ما امروز انسان‌ها در طول دوران حیات خود بر این عالم خاکی داریم رسیدن به آرامش است و یکی از راه‌های دستیابی به آرامش تربیت نسل صالح است، تربیت نسل شایسته است، تربیت نسل دینی است.
از نظر دین اسلام، هفت سال اول زندگی کودک، دوره رشد و تکوین است؛ در این دوره کودک آماده فراگیری مطالب مختلف می باشد. هفت سال دوم، دوره ای است که والدین باید به تربیت دینی کودکان توجه داشته باشند و مسائل دینی را به آن ها آموزش دهند. در نهایت هفت سال سوم، دوره تمرین و تکرار اعمال فراگرفته شده می باشد. با ایجاد یک فضای صمیمانه می توانید فرصتی مناسب برای آموزش دوستی ایجاد کنید و با کودک خود رابطه صمیمانه برقرار کنید.
پیویو : تاثیر اسباب بازی و عروسک در تربیت کودکان
برخی از والدین فکر می کنند که وظایف پدر و مادر در تربیت کودک فقط در ایثار گری و گذشت از خود خلاصه می شود! اما اینچنین نیست، زمانی که شما به دلایل مختلف از علایق خود چشم پوشی می کنید فرزند شما هم این را می آموزد که نسبت به علایق خود بی اهمیت باشد، شاید شما فکر کنید کار درست را انجام داده آید و این ایثار را در حق فرزند خود کرده آید. هرچند میزان تاثیر گذاری والدین با بالا رفتن سن کودک کاهش خواهد یافت، اما بنیان این کودک توسط ما پی ریزی شده است. از جمله مهم ترین وظایف هر پدر و مادری شکل دهی صحیح و اختصاص دادن زمان کافی برای تربیت عاطفی فرزند خود می باشد؛ اما در این مسیر ما با ۲ چالش جدی مواجه هستیم.
تا اینجا ما درباره‌ی چیزهایی صحبت کردیم که باید انجام بدهیم. حالا بیایید اطلاعاتی کسب کنیم در مورد چیزهایی که به عنوان پدر و مادر نباید در رابطه با دختر یا پسر نوجوان‌مان انجام دهیم. در حالی که پسر شما هنوز “مرد” نشده‌است، اما به هر حال نیاز دارد که فضایی برای اوقاتی که دوست دارد به تنهایی سپری کند، داشته باشد. بر خلاف دختران، پسران همیشه نمی‌خواهند افکار، احساسات و تجارب خود را با شما در میان بگذارند. همچنین، به حریم خصوصی آنها احترام بگذارید و همیشه قبل از ورود به اتاق خواب‌شان در بزنید. آیا اینکه حالا دخترها به پسر شما علاقمند می‌شوند و او را تحسین میکنند، برای شما به عنوان یک مادر افتخارآمیز نیست؟ اما برای چنین روزی، یادتان باشد که پسر‌تان را به عنوان یک نجیب‌زاده بار بیاورید که با احترام با زنان رفتار می‌کند.
زمانی که خواب‌آلود است اما هنوز به خواب نرفته، می‌توانید او را در جایش بگذارید. با این روش او می‌آموزد که بتواند خودش را برای خواب آرام کند. هر روز صبح به عنوان بخشی از برنامه‌ی صبحگاهیِ آماده شدن برای خروج از خانه، مقداری کرم ضدآفتاب را روی پوست فرزندتان بمالید.
قصه کودکانه
در دنیای امروز تمرکز و توجه خیلی از خانواده‌ها معطوف به نمرات بهتر و فعالیت های فوق برنامه فرزندان خودشون هست. به عبارتی خانواده‌ها باید از درس خواندن فرزندان خودشون، انجام تکالیف ، تمرینات ورزشی ، آماده کردن درس‌های کلاس رقص و سر وقت بودن برنامه فرزندان خودشون در تمام امور اطمینان خاطر داشته باشن. من فرزندی دارم که هر وقت چیزی را می خواهد و به او نمی دهم داد و فریاد می زند و شروع به گریه و زاری می کند. دوستان و اطرافیانم از من انتظار دارند که با او دعوا کنم و مانع رفتارهایش شوم. تربیت فرزند این موارد انواع کارهایی هستند که باید بیشتر با فرزندانتان انجام دهید.
هنگامی که شما با نوجوان‌تان طوری رفتار می‌کنید که انگار جزو مایملک شما هستند (البته که شما این کار را انجام می‌دهید!)، کارتان بسیار دشوار خواهد بود. هنگامی که خودتان برای آنها تصمیم می‌گیرید، معلوم است که آنها تمایلی به پذیرفتن آن نخواهند داشت. به جای اینکه برای‌شان تصمیم بگیرید، آنها را در بحث و گفتگو در مورد آینده‌شان و زندگی‌شان بگنجانید و آنها را بخشی از فرآیند تصمیم‌گیری قرار دهید.
در چنین مواردی فوراً آماده پیگیری باشید و با پس دادن وسایل آن هم تنها پس از چند دقیقه، تسلیم فرزندتان نشوید. اگر در این مورد جدیت لازم را به خرج ندهید، قدرت اثرگذاری خود را بر روی فرزندتان از دست خواهید داد. البته این نکته را نیز به یاد داشته باشید که هرگز چیزی که فرزندتان واقعاً به آن نیاز دارد، مانند یک وعده غذایی را از او نگیرید. وقتی نگاه می‌کنیم، می‌بینیم پشتوانۀ آن یک پشتوانۀ عمیق فکری یا شرعی یا سیرۀ بزرگان یا سیرۀ متشرّعین نیست، باید در تربیت فرزندان به این امر دقّت کنیم.
برای تولید این نرم افزار زمان زیادی صرف شده و ما تمام تلاش خود را کرده ایم که نرم افزار تا حد ممکن با انواع گوشی ها سازگار باشد و ظاهری جذاب و کاربری بسیار روان و راحت را برای شما ایجاد کند. از سرزنش کردن و یادآوری اشتباهات گذشته همسر در برابر فرزندان خودداری کنید. عدم هماهنگی میان والدین سبب شکل گیری شخصیت های دوگانه در فرزندان می شود. روش‌های آسیب‌زا در تربیت از منظر تربیت اسلامی، محمدرضا قائمی مقدم، پژوهشکده حوزه و دانشگاه، چ ۱، ۱۳۸۲ ش. فرزندان خود را تشویق می‌کند تا مستقل و متکی به خود باشند. نسبت به فرزندان خود به‌اندازه کافی محبت نشان می‌دهد و افراط و تفریط نمی‌کند.
نقش پدر و مادری بسیار دشوار است و تجربه ای است بسیار پر زحمت و سخت اما در کنار آن بسیار خرسند کننده نیز می باشد . بسیاری از والدین بدون این که آمادگی داشنه باشند ، این تجربه را آغاز می کنند و باید بدانیم که تربیت نسل آینده بسیار مهم است . آن چه که خانواده و جامعه ما انتظار دارد پرورش و مراقبت از کودکانمان می باشد که به رشد و سلامتی آنان کمک کنیم . به عبارتی ، مهم ترین و اساسی ترین وظیفه والدین ، تربیت فرزندان سالم است که از ثبات عاطفی برخوردار باشد و منابع و تدابیر و مهارت های لازم برای ورود به بزرگسالی را کسب کرده باشد . با نگه داشتن یک خط ارتباطی باز، ارتباط بهتری با فرزند خود خواهید داشت و در صورت بروز مشکل فرزندتان به سراغ شما می‌آید.
اگر از مزایای این فرصت استفاده کنید، شادی که هر دوطرف تجربه خواهند کرد، بالاتر از حد انتظار شما خواهد بود و تا زمانی که فرزندانتان از شما اطاعت میکنند، از آنها لذت می برید. سعی کنید به نتیجه نهایی بپردازید و پس از آن هر کاری که لازم است برای رسیدن به آن هدف انجام دهید. کودکان خود را با صدای آرام فراخوانید و به آنها آموزش دهید.
یکی از بزرگترین مشکلات والدین است، زیرا پسران در این سن از لحاظ فیزیکی، روانی، عاطفی و اخلاقی دچار تغییرات بسیار زیادی می شوند. بنابراین احتمال بروز رفتارهای غیر منتظره در آن ها بسیار بالا می رود. این در حالی است که اغلب والدین نحوه صحیح برخورد با تغییر رفتار در نوجوانان امروزی را نمی دانند.
به کودکتان اجازه دهید هر روز فعالیتی را انتخاب کند تا به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه در کنار هم آن را انجام دهید. راه بهتری برای اینکه عشق خود را به او نشان دهید وجود ندارد. چنانچه دیدگاهی بی ارتباط با موضوع آموزش مطرح شود تایید نخواهد شد.
در فرهنگ عامه، تصور کلیشه ای از پدران وجود دارد که آنها را به عنوان والدینی که تقریباً به اندازه مادران برای فرزندانشان مهم نیستند، نشان می دهد. نکته دیگر در تربیت فرزند پسر و دختر این است که مادر فرزندش را بیشتر از هر کس دیگری می شناسد. بنابراین رشد رفتاری کودک را به دقت مورد بررسی قرار می دهد.
قالب های رفتاری و اصول فکری فرزندتان بر اساس نحوه تربیت والدین شکل می گیرد، در این شرایط باید کودک به گونه ای رشد یابد که بتواند در هنگام رویارویی با مشکلات، عملکرد خوب و مطلوبی داشته باشد. روش تربیتی والدین می تواند کودک را به موفقیت برساند یا از موفقیت دور کند، ممکن است منجر به خودشکوفایی کودک شود یا زمینه را برای بروز مشکلات فردی و روانی در کودک فراهم کند. کودکان به ریز حرکات و رفتار های شما توجه میکنند و چون شما را برتر از خودشان می‌دانند سعی میکنند که همانند شما باشند. سعی کنید در رفتار و گفتار خود برای فرزند دخترتان ارزش قائل شوید و همواره به او احترام بگذارید؛ چراکه این نحوه برخورد شماست که باعث عزت نفس یا سرخوردگی کودکتان می‌شود.
یاد بگیرید که فرزندتان را بخوانید و پیش بینی کنید که چه اصلاحاتی مورد نیاز است. به آنها آموزش دهید تا رفتارشان را به نحوی که مایلید انجام دهند، نه به نحوی که والدین دیگر از فرزندشان انتظار دارند. سعی کنید از این سؤالات و سؤالات مشابه آن قبل از آموزش فرزندانتان از خود بپرسید. در حال حاضر این ها اصول اولیه آموزش کودکان برای اطاعت کردن می باشد. اصول و تکنیک های دیگری نیز وجود دارند که می توانند به شما اطمینان دهند در این مسیر آموزش کودکان موفق عمل کرده اید. از آن زمان به بعد، مراقب رفتارفرزند خود باشید، و هر گونه سوء رفتار در آینده را به روش مشابهی اصلاح کنید.
ایجاد فضای مناسب برای حرکت، خلاقیت و بازی، محیط مناسبی را برای رشد کودک فراهم می کند. یکی از نکات کلیدی تربیت فرزند، تعیین ارتباطات و تعاملات کودک می باشد. زیرا تحقیقات نشان می دهد که حتی زمانی که کودکان فقط چند ماهه هستند و معانی کلمات را درک نمی کنند، مغز آنها همچنان از آن ها استفاده می کند. در واقع مثل یک باغبان خوب، هنگامی که متوجه شدید که چه نوع گیاهی را پرورش می دهید و به عبارتی فرزندتان چه چیزهایی را دوست دارد، آنگاه می توانید “شرایط لازم را تنظیم کنید” تا ریشه دهد و شکوفا شود.
خواندن این کتاب جنبه‌هایی از فرزندپروری را نشانمان می‌دهد که کمتر با آن آشنا بودیم و باعث می‌شود کمتر در این دنیای جدید احساس تنهایی کنیم. خبر خوشحال کننده در تحقیقات انجام شده بر روی نوزادان این است که اگرچه با توجه ترین مادران تنها 30 درصد از نیازهای نوزاد خود را به درستی پاسخ می دهند، اما همین میزان کافی است تا نوزاد بتواند به دنیای خارج از خود اعتماد پیدا کند. بدیهی است حفظ پایه های این «کانون خوشبختی»، از درون مایه های اخلاقی زن و شوهر سرچشمه می گیرد که بدون پای بندی به این ارزش های اخلاقی، هیچ کدامشان نمی توانند رؤیاهای شیرین خویش را پیرامون کامیابی در روابط زناشویی و تربیت نیکوی فرزندان عملی سازند.
برای درمان در این مرکز از روش های روان درمانی، روانکاوی، گروه درمانی، درمانهای دارویی، غیر دارویی ، نوروفیدبک، TDCS ، گفتار درمانی، بازی درمانی، هنر درمانی و…استفاده می شود. مادر گرامی شما در این امر نسبتا کوتاهی کرده ایدو کودک شما باید با همسالانش هم بازی شود و تا انجا که ممکن است از همراه و هم بازی شدن کودکتان با بزرگسالان ممانعت کنید و یا ملاقات ها کوتاه باشد و نگذارید کودک زمان زیادی با آنها بگذراند و وابسته نشود. سعی کنید کودکان هم سن او را بیشتر به خانه دعوت کنید تا این وابستگی به مرور زمان از بین برود.
